ေတြးမိသမွ်ေလးေတြပါ

ေလာကအေၾကာင္းကုိေတြးေတာလုိက္တဲ႕အခါမွာ ဦးေႏွာက္ထဲ အေတာ္ပင္ရႈပ္ေထြးသြားေလသည္၊ကုိယ္
တုိင္ေလ႕လာထားခဲ႕တာေတြသည္လည္းစာအုပ္ထဲမွာပင္က်န္ခဲ႕ၿပီး၊ေလာကအနႏၱဆုိတာကုိပင္ အသာထား
ယေန႕မိမိေနေသာ ေလာကအေၾကာင္းပင္အကုန္စင္မသိပါဟုပင္ အမွန္ကုိ၀န္ခံလုိက္ပါရေစ။
အခုထပ္ၿပီး ေဆာင္ပုဒ္ ရဲ႕တစ္ပုိဒ္ၿဖစ္ေသာ ဘ၀သမုိင္း မရုိင္းေစရန္ ဆုိေသာအပုိဒ္ကုိ ဆက္ၿပီးေတြးေတာ
မိၿပန္သည္၊ဘ၀ ဆုိတာ ဘာလဲ? ပခုံးႏွစ္ဖက္ၾကားမွာ ေခါင္းေပါက္တာကုိ ဘ၀ ေခၚမလား၊စားလုိက္သြားလုိက္
အိပ္လုိက္ ကာမဂုဏ္ကုိခံစားလုိက္ ဒါေတြကုိဘ၀လုိ႕ေခၚမလား?ထုိသုိ႕ေသာအၿခင္းအရာထက္ဥာဏ္ပညာပုိၿပီး
ေနထုိင္သြားတာကုိဘ၀လုိ႕ ေခၚမလား၊
စာတစ္ေၾကာင္းေတာ႕ဖတ္ဘူးတယ္life is play. ဘ၀ဆုိတာ ၿပဇာတ္တစ္ပုဒ္လုိပဲတဲ႕ နည္းနည္ေတာ႕ လက္
ခံသင္႕သလုိေတာ႕စိတ္ထဲမွာထင္မိတယ္၊၀မ္းနည္းၿခင္း၀မ္းသာၿခင္းေတြ နဲ႕ၿပည္႕ႏွက္ေနေသာဘ၀ေတြမုိ႕
လက္ခံသင္႕သလုိၿဖစ္ရပါသည္၊မည္သုိ႕ပင္ၿဖစ္ေနပါေစ လူတုိင္းလူတုိင္းကေတာ႕ ဘ၀ဆုိေသာၿပဇာတ္တစ္ပုဒ္မွာ က်ရာေနရာမွာေတာ႕ က ၿပေနၾကရသည္ မိမိသည္လည္း ကၿပေနရသည္မွာအမွန္ပင္ၿဖစ္ေပသည္၊မိမိသည္ ငုိေၾကြးရမည္႕အခန္းမွာလည္း ငုိေၾကြးခဲ႕ရသည္ ရယ္ေမာရမည္႕ေနရာမွာလည္းရယ္ေမာခဲ႕ၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ရမည္႕အခန္းမွာလည္း ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ႕ပါၿပီ အတိတ္မွာဘာေၾကာင္႕ငုိခဲ႕ရယ္ခဲ႕ေပ်ာ္ခဲ႕ရတာဆုိေသာဇာတ္လမ္းေတြမွာေတာ႕
မိမိကေတာ႕ၿပဇာတ္မင္းသားတစ္ေယာက္ေပါ႕ တစ္ခါတစ္ရံမိဘေတြကမိမိအတြက္လူၾကမ္းေတြၿဖစ္ခဲ႕ၾကတယ္
တစ္ခါတစ္ရံဇာတ္အရံေတြၿဖစ္ခဲ႕ၾကတယ္ မိမိကဲ႕သုိ႕ပင္မိဘေတြကလဲသူတုိ႕ဘ၀မွာ ဇာတ္လမ္းေတြကခဲ႕ၾကေတာ႕ သူတုိ႕မင္းသားမင္းသမီးေတြေပါ႕ ဒါေၾကာင္႕ဘ၀ဆုိတာၿပဇာတ္တစ္ပုဒ္ဆုိတာလက္ခံသင္႕သလုိပဲလို႕မိမိေၿပာခဲ႕ၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။
ၿမတ္စြာဘုရား သည္လည္း သုံးဆယ္႕တစ္ဘုံေသာ သတၱ၀ါ ေတြကုိပဲေဟာခဲ႕ပါသည္၊ထုိ (၃၁) ဘုံေသာေ၀ေနယ် သုခိတဘ၀ ဒုကၡိတဘ၀ ထုိထုိကုိ ဘ၀ဟုပင္ေခၚခဲ႕သည္႕အလားပါပင္၊
ထုိသုိ႕ေသာဘ၀ေတြက ဆင္းရဲၿခင္း ခ်မ္းသာၿခင္းေတြၿပည္႕ႏွက္ေနသည္သာ နတ္ဘ၀မွာ ေနေသာ္လည္းအၿမဲတမ္းခ်မ္းသာေနသည္မဟုတ္ေပ၊ေခြးဘ၀မွာေနေသာ္လည္းအၿမဲတမ္းဆင္းရဲေနသည္
မဟုတ္၊ေခြးတစ္ေကာင္းအတြက္ မစင္ပုံ နတ္သုဒၶါ ၿဖစ္ေနသလုိ၊လူေတြအတြက္ကေတာ႕ ရြံစရာဆုိေသာ
ဆန္႕က်င္ဘက္ကုိေတြၾကည္႕လုိက္ရင္ ဘ၀ဟာ အၿမဲတမ္းတည္႕တံ႕ေနမည္ဆုိေသာ အရာကုိပယ္နုိင္လိမ္႕မယ္ထင္ပါတယ္၊ ဒီလုိပါပဲ ေနရတဲ႕ရက္ေတြမ်ားလာေတာ႕ ေသရမည္႕ရက္ကုိေမ႕
တာကေတာ႕သဘာ၀က်ပါတယ္။
သုိ႕ေသာ္ ဘ၀ရဲ႕ နိဂုံးကုိမေရာက္ခင္ ဘယ္လုိနိဂုံးခ်ဳပ္မလည္းဆုိေသာေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာကုိေတာ႕ မိမိဘာသာဆုံးၿဖတ္ၿပီးေၿဖၾကားလုပ္ကုိင္ရမည္သာ၊ အရိပ္ကုိခုိခ်င္ရင္ေတာ႕ အရိပ္ရွိေသာအရပ္ကုိသြားမွ
အရိိပ္ကုိခုိလႈံလုိ႕ရမည္သာ၊အရိပ္ကေတာ႕ လာေရာက္ၿပီး မုိးေပးလိမ္႕မည္မဟုတ္ေပ၊အရိပ္လာေရာက္ဖုိ႕တမ္းတေနမယ္ဆုိရင္ေတာ႕ ဘ၀မွာ တမ္းတၿခင္းေတြမ်ားၿပီး
ေပးဆပ္ၿခင္းေတြေ၀းေနေသာလူတစ္ေယာက္ပင္ၿဖစ္သည္လုိ႕မိမိကုိယ္ကုိတုိင္းတာလုိက္ေပါ႕။
ၿပည္႕စုံၿခင္းေတြမ်ားေနရင္ေတာ႕ ဘ၀ဟာၿပဇာတ္မဟုတ္ေတာ႕ဘူးေလ ပန္းခင္းေသာလမ္းကေလးေပါ႕
အခုေတာ႕ ၿပည္႕စုံၿခင္းေတြလုိအပ္ေနေလေတာ႕ဖန္းဆင္းရွင္ဆုိေသာအရာေတြမရွိသလုိ ဘ၀ဟာၿပဇာတ္ေလးတစ္ပုဒ္ၿဖစ္ေနရတာေလ၊
ေနာက္လာမည္႕ ဘ၀မွာလည္းမိမိတုိ႕အားလုံး ဆက္လက္ၿပီးကၿပေနရဦးမည္ ငုိၿခင္းရယ္ၿခင္းေတြေသာကေတြ အလြမ္းေတြ ရင္ထဲမွာ ေ၀ေ၀ဆာဆာနဲ႕ကၿပေနရဦးမွာမုိ႕ ေနာက္ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္မွာ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ကၿပနုိင္ေအာင္ ငါတုိ႕ ဘာလုပ္ၾကမည္နည္းဆုိေသာ
အေတြးေတြကုိေတာ႕ ကုိယ္ပုိင္ဥာဏ္ေလးေတြနဲ႕စဥ္းစားၿပီးေတာ႕ဘ၀ကုိေနသြားသင္႕ပါသည္၊ တကယ္ကေတာ႕ ဘ၀ဆုိေသာၿပဇာတ္တစ္ပုဒ္မွာေတာ႕ ဇာတ္ညြန္းကလဲမိမိ ဒါရုိက္တာ ကလဲမိမိဆုိတာကေတာ႕ ဘယ္ေတာ႕မွမေမ႕သင္႕သလုိ အရိပ္လုိၿခင္ရင္ေတာ႕အရိပ္ဆီသုိ႕သာသြားသင္႕သည္ တစ္ၿခားသူလာေရာက္မုိးမေပးဘူးဆုိေသာအေတြးေလးေတြနဲ႕ ဘ၀မွာ ေနနုိင္ရင္ေတာ႕ ၿပဇာတ္ေကာင္းတစ္ပုဒ္မွာေတာ႕ မင္းသားေကာင္း မင္းသမီးေကာင္းတစ္ေယာက္ၿဖစ္ၿပီး အကယ္ဒမီ ဆု တည္းဟူေသာ နိဗၺာန္ဆု ကုိေတာ႕ ထူးခၽြန္းဆု အၿဖစ္ရရွိလိမ္႕မည္ဆုိတာကေတာ႕ မလြဲေပ။
(ဆက္ေရးပါမည္ဘုရား)